دو روش اصلی برای کنترل دمای قالب گیری تزریقی وجود دارد:
کنترل دمای بشکه: بشکه بخشی از دستگاه قالب گیری تزریقی است که پلاستیک را ذوب می کند. دمای بشکه توسط نوارهای حرارتی یا کارتریج هایی که به دور بشکه پیچیده شده اند کنترل می شود. دمای بشکه مهم است زیرا بر ویسکوزیته پلاستیک تأثیر می گذارد. دمای بالاتر منجر به ویسکوزیته کمتر می شود که تزریق پلاستیک را به قالب آسان تر می کند.
کنترل دمای قالب: قالب بخشی از دستگاه قالب گیری تزریقی است که پلاستیک را خنک کرده و آن را جامد می کند. دمای قالب با گردش آب یا روغن در قالب کنترل می شود. دمای قالب مهم است زیرا بر سرعت سرد شدن و جامد شدن پلاستیک تأثیر می گذارد. دمای پایین تر منجر به سرعت خنک شدن کندتر می شود که به پلاستیک زمان بیشتری برای جاری شدن و پر کردن قالب می دهد.
دمای بهینه برای قالب گیری تزریقی بسته به نوع پلاستیک مورد استفاده و اندازه و شکل قطعه در حال قالب گیری متفاوت خواهد بود. با این حال، برخی از دستورالعمل های کلی وجود دارد که می توان از آنها پیروی کرد. به عنوان مثال، بیشتر پلاستیک ها در دماهای پایین تر ویسکوزیته بالاتری خواهند داشت. این بدان معناست که دمای بشکه برای پلاستیک‌هایی با ویسکوزیته پایین باید بالاتر و برای پلاستیک‌هایی با ویسکوزیته بالا کمتر باشد.
دمای قالب نیز بسته به نوع پلاستیک مورد استفاده باید تنظیم شود. به عنوان مثال، پلاستیک هایی که مستعد تاب برداشتن هستند باید در دمای پایین تری قالب گیری شوند.
علاوه بر دمای بشکه و قالب، عوامل دیگری نیز وجود دارد که می تواند بر دمای قالب تزریق تأثیر بگذارد، مانند سرعت تزریق و مقدار پلاستیک تزریق شده. آزمایش با تنظیمات مختلف برای یافتن دمای مطلوب برای یک برنامه خاص مهم است.